Το Χωριό
Η Αετομηλίτσα σήμερα παραμένει αυτοτελής και ανεξάρτητη Κοινότητα. Έχει 308 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2001. Στο χωριό απ΄ το 2000 και μετά άρχισαν να επανέρχονται τα καλντερίμια, οι πλακόστρωτες πλατείες, καθώς και τα πέτρινα τοιχία, που του δίνουν και πάλι το παραδοσιακό του χρώμα.
Το όνομα Ντένισκο είναι σλάβικο και κατά μία εκδοχή σημαίνει προσήλιο, που δηλώνει και τον γεωγραφικό προσανατολισμό του χωριού. Η μετονομασία σε Αετομηλίτσα (Αετός + Μηλιά) έγινε την δεκαετία του ΄30. Το χωριό έχει μια κεντρική πλατεία και τρεις άλλες μικρότερες, που απ΄ το 2000 και μετά γίνονται πλακόστρωτες, όπως και οι εσωτερικοί δρόμοι (καλντρίμια).
Η Κοινότητα το καλοκαίρι στεγάζεται σε ένα πανέμορφο και παραδοσιακό κτίριο στην κεντρική πλατεία του χωριού. Τους χειμερινούς μήνες το γραφείο μεταφέρεται στην Λάρισα, όπου λειτουργεί κανονικά και εξυπηρετεί τους Αετομηλιτσιώτες, όπου και αν βρίσκονται αυτή την εποχή. Απ΄ το 2004 λειτουργεί και το Κ.Ε.Π. Αετομηλίτσας (Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών) με δύο υπαλλήλους που ακολουθούν την Κοινότητα στις διάφορες εποχές του έτους. Τους θερινούς μήνες στο Κοινοτικό Κατάστημα στεγάζεται και το Αγροτικό Ιατρείο (μια φορά την εβδομάδα).
Με δωρεά του Συλλόγου Θεσσαλονίης χτίστηκε το Πνευματικό Κέντρο, ενώ το 2005 άρχισε να χτίζεται απ΄ την κοινότητα και κτίριο πολλαπλής χρήσης (μουσείο, αίθουσα εκδηλώσεων κλπ). Υπάρχει ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και ένα μπάσκετ - βόλεϊ (το δεύτερο, δωρεά του Νιτσιάκου Χρήστου) και δύο πάρκα (το ένα δωρεά του Νιτσιπακου Θεόδωρου). Το 2001 χτίστηκε κάτω απ΄ την πλατεία μια παραδοσιακή νεροτριβή (ντριστέλα), που λειτουργεί με τα γάργαρα και άφθονα νερά της μεγάλης και πανέμορφης βρύσης (Μάρλι Σιόπουτ) του χωριού, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία.
πηγή: Πολιτιστικός Σύλλογος Αετομηλίτσας